บทที่ 80 อย่าร้องไห้เลย

พี่คีตาถดตัวเลื่อนลงจ้องมองช่องทางที่เขาทำร้ายว่าเป็นอย่างไรบ้างบนกระโปรงสีขาวฟูฟ่องมีรอยเลือดปนน้ำสีขุ่นเปรอะอยู่ เขารีบยกตัวหาทิชชูมาเช็ดให้แค่แตะเบา ๆ เธอถึงกลับสะดุ้งเนื้อขาว ๆ อวบอูมถูกกระทบจนแดงเขาเผลอตัวแตะปลายลิ้นลงเพื่อปลอบขวัญ

"เจ็บค่ะพี่คี อา...." เธอร้องขยับสะโพกหนีแต่ก็ถูกฝ่ามือหนาดึงร...